حرف های بی سر و ته...

هوالغریب...

یک وقت هایی یک چیزهایی هرگز درست نمی شود... هرگز...

و تلاش تو برای درست کردنشان بیهوده ترین تلاش دنیاست...

یک وقت هایی یک احساس هایی دیگر ترمیم نمی شود...

و یک وقت هایی یک حرف هایی تا لحظه ی مرگ هم فراموشت نمی شود...

اصلا یک وقت هایی در زندگی است که تو عجیب بزرگ می شوی...

و یاد می گیری که در زندگی تنها خودت هستی و خودت....

و یاد می گیری که همه ی اطرافیانت اول از همه خودشون رو می بینن فقط...

فقط خودشون...

و خودت تنهایی باید همه چی رو بسازی...

و چقدر سخت می شه که تو ی دختر تنها باشی توی این راه سخت...

و زندگی برات خالی از کوچکترین عشق و محبتی باشه...

و حتی خالی تر از هر گونه دوست...

+ دیگه نباید بگم از پست های وسط کار بدم میاد... چون دیگه غیر ازین زمان ها وقتی برای نوشتن ندارم...