خدای من

هوالغریب...

چقدر عمر بعضی چیزها کوتاهه...

چقدر میشه همه چی ی جور دیگه و بهتری باشه ولی نیست..

و کلی چقدر دیگه...

کلی حسرت دیگه که وقتی دونه به دونه مرورشون می کنی تمام قد میلرزی و می فهمی که به اندازه سن و سالت زندگی نکردی... زنـــــــــــــــــــــدگی ...

اوج سوختن هم همینجاست... ازینکه ی روز به خودت میای و می بینی چقدر بیهوده بودی... چقدر همه چیز الکی بوده... اون وقته که همه چی برات بی اهمیت میشه... به قول اونکه میگفت تهش که همه باید بمیرن! راست هم میگفت... اینطوری آدم راحت تره...ولی ی چیز توی زندگیم رو هیچ وقت فراموش نمی کنم... تا آخرین روزی که زنده ام اینو یادم می مونه.... آدم هایی رو یادم می مونه که اومدن ولی تنها ترم کردن... آدم هایی که اومدن ولی زخم های قدیمم رو زنده کردن و رفتن...

اینم ی بخشی از زندگیه... اینکه یهو به خودت میای و می بینی دیگه هیچی مثل قبل نیست.. هیچی شبیه قبل نیست... دیگه هم نخواهد شد...

درسته با همه ی وجود می لرزی ولی سعی می کنی طاقت بیاری... عین محکم بودن در مقابل اون مرد بیخودی که فکر کرده بود چون ماشین شاسی بلند سواره می تونه هر کاری بکنه و انقدر وقیح باشه که به خودش اجازه بده سر من داد بزنه... و قبول نکنه که خودش مقصر این تصادف بوده... بعضی طاقت آوردن ها عین همینه... توی اون لحظه تو محکم واسادی و حرف میزنی ولی لرزش دست و بدنت رو حس می کنی.... و چـــــــــــــــــــــــقدر درد داره وقتی ی مرد غریبه به خودش اجازه میده سرت داد بزنه و تو حس کنی چقدر غریبی که هیچ کس کنارت نبوده تا بزنه تو دهنش...تا بهش زنگ بزنی که بیاد و بزنه توی دهنش...چقدر بده که ندونی به کی زنگ بزنی... تا دیگه جرئت نکنه سر هیچ زنی داد بکشه... لرزش دستت رو حس کنی ولی انقدر محکم وایسی  جلوی اون مرد که تهش برگرده بگه من غلط کردم... ولی امان از وقتی که میرسی خونه... میرسی خونه و اشکت در میاد... دیگه اون مرد نیست و تو راحت تمام لرزش بدنت رو خالی می کنی توی گریه هات... چقدر بعضی وقتا زندگی نامرد میشه... چقدر بعضی وقت ها تنها نرین می شی....زندگی هم همین حکایت رو داره... بعضی وقت ها محکم وایمیسی ولی داری میلرزی... میلرزی و اشک می ریزی ولی پای حرفت میمونی...

گاهی وقتا زندگی از ی دختر ی مرد میسازه... ی مرد که یاد میگیره از مردای واقعی حق خودش رو بگیره... می دونی این یعنی چی؟

یعنی اوج درد واسه ی دختر... واسه ی دختری که اگه قرار بود دختر باشه باید اشکش در میومد ولی وایمیسه و جواب میده!!!

باید اینارو چشیده باشی تا بفهمی یعنی چی!

زندگی خیلی نامرده...

شب عیده و من دلم بی نهایت تر از تمام عمرم پر از غصه اس...

نشستم تنهای تنها توی اتاقم و دارم می نویسم...

کاش زندگی اینطور نبود...

کاش راحت میشدم

خدایا نکنه منو یادت رفته باشه؟

سنگ صبور منی هنوز؟

خدایا فاطمه خیلی دلش گرفته میشه واسش دعا کنی؟

میشه بغلش کنی و ببریش پیش خودت؟!