دارم میخندم!

هوالغریب...

سرما یک جوری است...درک کردنش برایم سخت شده است در این روزها که خیلی نمی فهمم چگونه می گذرند...

این روزها زیادی نامهربان اند...

یک زمان هایی عاشق سرما بودم... عاشق زمستان نجیب ام... عاشق برف... و حتی عاشق دی ماه!

بگذریم که گذر روزها چه ها که نکرد...

بگذریم که گذر سال ها ازعلایق و آرزوهای من چه ساخت...

بگذریم که این دنیا اگر اراده کند می تواند تو را از روز تولدت هم متنفر کند...

و تو در آن روز جنونی را بچشی که خودت هم نفهمی چرا این گونه شده ای!

و همه و همه از تو انتظار داشته باشند که بخندی!!

می دانی؟

به نتیجه ای رسیدم!

آن هم اینکه هیچ کس دیگر حوصله ای برای درد ها و غصه ها ندارد... هیچ کس دیگر حوصله اش نمی گیرد که حتی پای حرف های کسی بنشیند!

همه فقط می گویند چرا شاد نیستی!

چرا نمی خندی!

این آدم ها کجا بودند که ببیند من سال هاست دارم آن ها را گول میزنم و می خندم!

حالا که این روزها تابم رفته است می گویند چرا دیگر نمی خندی!

بگذریم...

حس می کنم هرچه می گذرد ما آدم ها تنها تر می شویم...

هر کس تنهایی ای دارد که عمق دارد..

عمق اش به تعداد روزها و لحظه هایی است که در خلوت اشک ریخته است...

اگر در خلوتت زیاد اشک ریخته ای بدان که عمق تنهایی ات زیاد است.

اگر در میان خنده هایت خیلی شده که ناگهان چشم هایت به اشک بنشیند و تو بگویی واسه خنده ی زیاده ، این یعنی عمق فاجعه ی تنهایی ات!

و هزار جور اگر دیگر که بخواهم بگویم برای خودش دیالوگ های ماندگاری می شود...

دارم خیلی چیزها را یاد می گیرم...

کار کردن و سر و کله زدن با آدم های مختلف در طول روز دارد به من یاد می دهد که

این دنیا گرگ میخواهد

این دنیا یک عوضی میخواهد

یک تکه سنگ...

و من این روزها هر چه می جنگم که خودم بمانم نمی شود...

این روزها خنثی شده ام

نه خوب

نه بد

در خلائی مانده ام که خودم هم حال خودم را نمی فهمم

فقط به کلاس هایم  خوب می رسم...

و خوب کار می کنم...

این روزها من هم دارم یاد می گیرم که سنگ شوم و عین آدم های کوکی بخندم...

   بخندم

                   بخندم

                                     بخندم

                                                        بخندم

                                                                         بخندم

+ به ماه نگاه کن و برای حال و روز من دعا کن...نمی دانم تو که داری این ها را می خوانی که هستی...

ولی اگر ماه را دیدی برای حال و روز من و دخترکانی که شبیه من اند... دعا کن!!!

این وبلاگ دیگر مثل قدیم هایش شلوغ نیست... اما آمارش می گوید هنوز هم عده ای در روز به آن سر می زنند...

برای حال و روزم دعا کن...