یک دنیا حرف داشتم!!!

هوالغریب...

برای تمام دخترانگی های مرده ام یک دریا حرف داشتم... برای تمام روزهای مرد بودنم یک دریا حرف داشتم...

برای تمام ترس هایی که سهم دخترانگی هایم نبود دنیا دنیا حرف داشتم... برای تمام اشک های پنهان شبانه ام یک دنیا حرف داشتم...

برای تمام دلقک بازی های پر از دردم یک دنیا اشک داشتم...

برای تمام بیستو شش سال زندگی ام یک دنیا درد داشتم...

راستی خدایا

تمام این ها جزای کدام حقی بود که از بقیه گرفتم؟!

+ توی این غربت ِ پر گرگ و هراس
دارم عین ماهیا جون می کَنم

خسته ام از تظاهر ایستادگی
جای دندون ِ هزار گرگ به تنم

+ کوتاه نوشتن خوب است اما فقط برای مخاطب !! چون لازم نیست وقت خرج تو کند!!  ولی وقتی خودت را هی کوتاه کنی تا مبادا همان ها هم که مانده اند باز دعوایت کنند، عجیب سخت است!!! گاهی آدم باید یکی را داشته باشد که بتواند حرف هایش را بی کم و کاست بگوید و دعوا نشود!!

دلم تونل های جاده ی چالوس می خواهد و سر بیرون کردن از ماشین و داااااااد زدن و خالی شدن!!!

برای تمام حال بد این روزها دعایی کنید... نفس هایتان حق است !!!