هدیه ی ماهی ِ کوچک....

هوالغریب...

دلتنگ که باشی فرقی نمی کند در کجای جهانی...

دلتنگ که باشی می چرخی و می چرخی و می چرخی...

و تنها می دانی که این چرخیدن سرگیجه می آورد... می دانی که می چرخی چون دلتنگی!!!!

و کسی چه می داند که تنها وقتی دچار این چرخش ها می شوی که دلتنگ باشی...

دلتنگ که باشی گاهی همان خلسه ها سراغت می آید ... همان ها که تویی و دنیایی از نگفته ها...

آخر  هیچ چیز مثل دلتنگی نیست عزیزکم...

                                                            هیچ چیز آرام ِ جانم...

+ ماهی اشکش را به آب هدیه داد و گفت:

تنها خودت شاهدی که این اشک است و آب نیست...

و آب باز هم سکوت کرد...

ولی ماهی ِ کوچک می دانست که یک به یک اشک هایش برای دریایش حرمت دارد...می دانست که هوایش را دارد...

ماهی کوچک هنوز دیوانه وار عاشق معبودش است...

و من هنوز هم همان ماهی کوچک دریای بی کران توام معبودم...

ماهی کوچکی که هنوز اشک هایش را به آب هدیه می دهد...