وداع ِ مهربان ترین ارباب...

هوالغریب...

یادت است گفته بودم به اوج نزدیکیم؟!

یادت است گفته بودم قصه ی کربلا هر سال غریب تر از هر سال می آید و می رود؟!

آمد...

بالاخره آمد...همان صبحی که میان اشک های دیشب التماس نیامدنش را می کردیم...آمد و اوح قصه ی مهربان ترین ارباب هم گذشت و رقم خورد...

همان اوجی که حتی بیانش هم جرئت می خواهد...همان جرئتی که حضرت صاحب الزمان اجازه ی بیانش را در روز عاشورا در زیارت ناحیه مقدسه داده اند...

وگرنه کدام آدمی جرئت داشت روضه ی قتلگاه بخواند؟!

کدام آدمی بود که بتواند از گودی قتلگاه بگوید و از بریده شدن سر ارباب بگوید؟

کدام آدمی بود که بتواند از حکایت انگشت و انگشتر عقیق ارباب بگوید؟!

کدام آدمی بود که بتواند از کربلا بگوید؟!

آخ که عصرهای عاشورا جان می دهم وقت خواندن ِ زیارت ناحیه مقدسه...

اگر این زیارت نبود چه کس جرئت می کرد وداع مهربان ارباب و زینب را بخواند؟!

عاشورا با تمام غربتش آمد و نماز ظهر عاشورا هم خوانده شد و حال رسیده ایم به شام غریبان ارباب...

رسیده ایم به بی رمقی ها و بی جان شدن های محض بعد از عاشورا...

رسیده ایم به بزرگ بانوی کربلا...

رسیده ایم به زینب که اگر نبود کربلا هیچ گاه کربلا نمی شد...

رسیده ایم به زینب که نامش ام المصائب است...

رسیده ایم به ملجاء درماندگان...

رسیده ایم به زینبی که مهربان ارباب در وداع آخر از او خواست که در نماز شب اش او را دعا کند...

و حال من امسال آنقدر نگاهم که اگر بخواهم بگویم می شود کتاب ها...میشود بغض ها و فریاد هایی که گوش ها را کر خواهد کرد...

می شود داغ هایی که می سوراند و به آتش می کشد....

می سوزاند...باور کن که می سوزاند...حتی اگر هوا اصلا به عاشورا شبیه نباشد...

حتی اگر آسمان هم روز عاشورا اشک بریزد....و نمی دانی همین باران در روز عاشورا چقدر درد داشت....و چقدر خوب که آسمان تنها چند قطره بارید...

نمی دانی چقدر درد دارد نماز عاشورا در زیر باران خواندن...حتی اگر به قدر خیس شدن چادر ها باشد...

آخ که امسال تنها نگاهم و لبریز از سکوت...تنها می بارم...می بارم...می بارم...کلمه نمی شوم....

امسال تنها اشکم و نگاه...

اگر کلمه شوم یک ساعتش برای به آتش کشیدن کافیست...

اگر کلمه شوم آنچنان می بارم که شاید تمام شوم...

آخ که اگر کلمه شوم ....

آخ که اگر کلمه شوم همان دیشب و شب عاشورا و همان پشت بام تنهایی هایم و تمام آن حالم کافیست برای تمام شدن فاطمه...

ولی تمامش را همین امشب روانه ی آسمان کردم....

من تمام ِ تاسوعا و عاشورای امسالم را روانه ی آسمان کردم...تمامش را ...

مهربان اربابم...

                             ارباب ِ دل ِ دیوانه ام

                                                        ارباب ِ دل ِ گرفته ام

                                                                                          ارباب ِ دل ِ بی قرارم

میشود دل ِ دیوانه ام تا همیشه ی زنده بودنش این دیوانه شدن ها سهمش باشد؟!

+ نمیشه باورم که وقت ِ رفتنه

تموم ِ این سفر بارش رو شونه ی منه

* تونستین حتما بهش گوش بدین...

التماس دعا دوستان...