به رنگ ارغوان

هوالغریب...

گاه چقدر انتظار می تواند شیرین باشد...

تو منتظر می مانی که بیاید آن چیزی که منتظرش هستی و درست وقتی می آید که دیگر نا امید شده ای از آمدنش...

و وقتی می آید تو با شک و لرزش عجیب دستانت آن را از مامور پست می گیری...

و بعد مات و مبهوت نگاهش می کنی و نا خودآگاه می بوسی چیزی را که منتظرش بوده ای...

و بعد با حالی عجیب و اشک هایی از سر ذوق بازش می کنی و با خود می گویی که آیا این ها برای من هستند...

خدایا شکر...

شکر برای بودنش...

همیشه مراقبش باش...مراقب او...او که برایم بی نهایت عزیز است...و چه خوب است که تنها خودش می داند که چقدر وجودش را دوست دارم...

شکر که هستی...

و ممنون بابت دنیایی از آرامش که برایم فرستادی...

...

...