مردم

هوالغریب...

این روزها لبریز از حرفم...راجع به خیلی چیزها...خیلی چیزها که جرئت نوشتنشان را دارم اما دلیل دیگری مانعم میشود که سکوت کنم...

تنها میگویم که مدتی ترجیح میدم سکوت کنم...قدری رسیده ام به سکوت...

و این که این آهنگ خیلی از حرفایی که می خواستم بگمو با خودش داره...

+شمالم تا جنوبم عشق             چه خاک و گندمی دارم

صدام یاری کنه باید بگم                 چه مردمی دارم

بگم این حق هیچ کس نیست         که با ثروت فقیر باشه

کسی که فرش میبافه                     نباید رو حصیر باشه

**دختر عموی عزیزم! سیمای نازنین تولدت رو تبریک میگم بهت از صمیم قلب...برات بهترین ها رو از خدا می خوام و این که یادت نره که همیشه باید روی ماه خداوند رو ببوسی...