ضامن...

هوالغریب...

همین تازگی ها از حرم پر از امنیتت آمده ام...همین تازگی ها چند روز در حرم پر از امنیتت نـــــــــفس کشیدم و سبک شدم...توبه کردم از تمام اشتباهات...

توبه کردم و سبک برگشتم...

همین تازگی ها روبه روی ایوان طلایت توسل خواندم و اشک ریختم و صلوات خاصه ی شما را خواندم...صلواتی که از حفظ ام و هر وقت که دلم هوای حرمت را کند چشم می بندم  و آن را می خوانم...

همین تازگی با همین نفس های خسته آمدم سراغت و بودن در آن حرم پر از آرامش آن هم روز عاشورا برایم جانی تازه بود...نماز ظهر عاشورا...برای اولین بار در عمرم و چقدر آن نماز برای من عجیب بود...چقدر با تمام ظهر های عاشورایم فرق داشت...

همین تازگی ها به تمامی کبوتر های حرمت با همه ی وجود حرف زدم...شما که خوب داستان من و کبوتر های حرمت را میدانی...همان کبوتر هایی که بارها به حرمت آوردم و آنجا رهایــــــــشان کردم...

یادت هست؟

همان کبوتر هایی که دوست داشتم در حرم پر از امنیت تو طعم آزادی را بچشند...آن روز را یادت هست؟

همان روز که کبوتر در دستم بود و آن چنان در دستم آرام گرفته بود که به صورتم چسباندمش و اشک هایم تمام پرهایش را خیس کرد و آن همه حرف...و بعد هم رهایـــــــــش کردم...

رهایی آن هم در حرم پر از امنیت تو....

و چقدر من کوچکم در برابر این همه عظمت...

دلم در دستم است....دستم می لرزد...مبادا بیفتد دلم و گم شود و له شود زیر دست و پا...

یا امام رضا...می دانم که خواسته ام زیاد است...

                                 ضامن دل کوچکم میشوی؟!!

***شهادت امام رضا(ع) تسلیت باد...

**اگر اشک هایتان همانند منِ حقیر ریخت یکدیگر را فراموش نکینم...

در حق هم دعا کنیم...