بدون شرح....

هوالغریب... 

امروز خودم شخصا با همین جفت چشمای خودم این صحنه رو دیدم و خوندم که: 

ـ یعنی می خوای بهش دروغ بگی؟ 

- نه..فقط جوری میگم که خودش این برداشتو بکنه از حرفم 

-آهان...گرفتم.خوبه 

***واقعا عجب دنیای مسخره ای داریما...تو اون لحظه موندم که بخندم یا گریه کنم...مخصوصا وقتی طرف خیلی راحت قانع شد که دروغی در کار نیست...از تمام وجود دلم برای اون نفر سوم سوخت که قراره علاوه بر دروغ گفتن بهش فریب هم بخوره...و باز از تمام وجود آرزو کردم کاش هیچ وقت کسی باهام این کارو نکنه چون معلوم نیست چه بلایی سر احساسم بیاد...

بعدا اضافه شد:

این روزها که می گذرد، هرروز

در انتظار آمدنت هستم!

اما

با من بگو که آیا، من نیز

در روزگار آمدنت هستم؟

به یاد مرحوم قیصر امین پور که امروز سالگرد رفتنشون بود...