آخرین با هم بودن...

 ... 

... 

نمی دونم از کجا شروع کنم... 

نمی خوام دو ساعت حرف بزنم و بعدش بگم که خسته ام و می خوام واسه همیشه وبم رو ببندم و نظرات وبم رو باز بزارم تا شما هی بیاین بهم بگین نرو و برگرد ...اگه تو بری منم میرم و این حرفا...خلاصه یه جور گدایی محبت کنم از دیگران... عین خیلی وبلاگ های دیگه که روزی 60 بار خداحافظی می کنن و دوباره برمی گردن... 

خلاصه اینم یه جور از علاقه های عجبیب این روزگار عجیب تره... 

اما می خوام بگم که این وبلاگ رو با تموم علاقه ای که بهش دارم دیگه به روز نمی کنم و سنگ صبور کوچولوی من واسه همیشه بسته میشه...  

حتی نوشتن این موضوع هم برام سخت بود ولی تموم شد...برای همیشه...

خیلی به این تصمیم فکر کردم چون برای این وب زحمت زیادی کشیدم...چون پره از درد و دل های شبونه ی من... چون پره از حس های ناب تنهایی های من...چون اینجا من خودم بودم...خوده خودم...

من هنوزم تو خلوت شبهام با همین آهنگی که الان دارین بهش گوش میدین می نویسم ولی بهتره که دیگه این حرفا گوشه ی دفترای من بمونه...واسه همیشه...چون این حرفا این روزا خریدار نداره... 

تو این روزا هر چی بیشتر بلد باشی دروغ بگی و هزار رنگ عوض کنی عزیز تری... 

این روزا حتی دیگه به حس آدما که ناب ترین سرمایشونه هم نمیشه اعتماد کرد!!!

چون این روزا آدما به دروغ حتی عاشق هم میشن!!!!!!!! 

چه روزگاری شده خدایا...جالب اینجاس که همه ی این گناه ها رو هم میندازیم تقصیر خدا...  

ای بابا...  

بهتره کم تر در این مورد حرف بزنم...

این روزا اگه بخوای یه رنگ باشی یعنی تنهایی رو انتخاب کردی...  

یه جور تنهایی که فقط دلت به آسمون خوش باشه... 

یه جور تنهایی عین همین عکسی که گذاشتم...

دیگه حرفی نمونده جز این که :

آخرین سنگر سکوته...

خیلی حرفا گفتنی نیست... 

منم دقیقا رسیدم به همین سکوت و تنهایی...

این بار آخر هم عین تموم این 2 سال میگم که: 

سبز باشید ... تا همیشه...

  

این عکس رو هم با رعایت قانون copy right از سایت عکاسی طرقه براتون گذاشتم... 

اگه خواستین اینم لینک این سایت:  سایت عکاسی طرقه 

خداحافظ برای همیشه... 

... 

..