مرزها باریک ترین اند!!!

هوالغریب....

فاصله ها کم اند!!

اصلا چه کسی گفته است فاصله ها زیاد است؟!

مرزها باریک اند...ما آدم ها گنده اش کرده ایم...

برای من مرزها باریک اند...

من با چشمانم دیده ام که مرزها باریک اند...

مثل همان روز...که دخترکی که هم سن  من بود با نهایت عشق داشت نخود ِ سه ماهه اش را در ال سی دی می دید و من صدای قلبش را می شنیدم و بعد صدایم زد که بروم پیش اش... قبل اش با هم حرف زده بودیم...در نوبت انتظار... دکتر ِ مهربانی بود... اجازه داد بروم و نخود ِ آن دخترک را ببینم... در شکم اش دست و پا می زد و من زل زده بودم به آن ال سی دی... برای خودش می جمبید و من حظ می کردم از این همه زندگی... حظ می کردم از این قدرت نمایی خداوند... و دخترک حظ می کرد که آن موجود توی ال سی دی در وجودش بازی می کند...

چشمانش داد می زد که حظ می کند ازین که نخوداش سالم است و من خدا را شکر می کردم و برای او و کودک اش بهترین ها را می خواستم...با این که دیگر آن ها را نخواهم دید...

داشتم چه می گفتم؟!

آهان... داشتم می گفتم مرزها باریک اند... و آن روز دیدم...با همین جفت چشمانم دیدم که مرزها باریک اند... همان روز صدای قلب کودکی را شنیدم که بوی محض ِ زندگی می داد... و این حس را نسبت به زینب کوچک هم تجربه کرده بودم... یک سال و نیم پیش...همان وقتی که برای اولین بار روی ِ ال سی دی سونوگرافی دیدم اش... و دلم برایش ضعف رفت که این بچه ی برادر من است...

صدای قلبش را شنیدم و او الان دارد تلاش می کند راه برود... روزی صد بار می افتد تا بالاخره یاد بگیرد که راه برود...سفت شود... و بعد که دو قدم راه می رود انتظار دارد بغل اش کنی و او که این روزا تنها آدم مهربان با من است عمه اش را می بوسد... مهربان است چون هیچ چیز از نخودی که سر و کله اش در وجودم پیدا شده نمی داند... بخاطر خودم با من مهربان است... دلش برای جوانی ام نمی سوزد ... با من مهربان است چون عشق می کند وقتی با گوشی ام برایش حسنی پخش می کنم و او هم عمه اش را با گوشی اش می شناسد !!!

مرزها به راستی که باریک اند ... باریک تر از مو!!!

در عرض ثانیه ای می شود همه چیز عوض شود اگر آن بالایی بخواهد...

+ دلم قطاری می خواهد بدون مقصد... مثل آن روز که در اینستاگرامم نوشتم...

اما چه کنم که قطارهای این شهر هنوز حرکت نکرده مقصد بعدی اشان اعلام میشود...

ایستگاه بعد ...

و در دلم یواش می گویم اصلا قطاری نخواهد آمد... ایستگاه من تا ابد متروک است...

+ اصلا فاز ِ غم بر نداشته ام... حس ِ مرگ هم ندارم...آدم ضعیفی هم نیستم که بخواهم حرف مرگ بزنم... لطفا نصیحت نکنید دوستان!!! اگر هم خاطرتان را آزرده می کند حرف هایم...لطفا نوشته هایم را بو نکنید... تنها بخوانید و رد شوید از این ایستگاه...